Voor de nieuwe serie artikelen van PH-Limburg gaan we op zoek naar pakkende verhalen over de impact van Corona op het werk van diverse professionals actief binnen de publieke gezondheid. We interviewen hiervoor onder andere een aantal ‘oude bekenden’. Voor het eerste interview in deze nieuwe opzet gingen we terug naar @ease, het inlooppunt voor jongeren met psychische en sociale klachten. We vroegen Flore Joskin, marketingmanager van @ease, naar haar ervaringen in de afgelopen maanden.
Hoe heeft Corona uw organisatie en uw werk veranderd?
“Zeer! Wij zijn eigenlijk natuurlijk een face-to-face organisatie, een plek waar jongeren gewoon naar binnen kunnen lopen zonder afspraak en op een gegeven moment moesten wij onze locatie sluiten en was er niet meteen een alternatief. We vonden dat we de jongeren niet aan hun lot konden overlaten en dus hebben we binnen één week tijd een chatfunctie opgetuigd, eerst via onze social media kanalen en later via een echte chatfunctionaliteit die aan onze website gekoppeld is. Hierdoor konden jongeren ons gewoon blijven benaderen. We hebben ook onze vrijwilligers meteen getraind om de chatdiensten te kunnen draaien en eigenlijk loopt dat precies hetzelfde als bij een normaal @ease gesprek.
We zagen bovendien dat die chatdienst meteen een groot succes was. Jongeren wisten het ook heel snel te vinden. Wat we wel merkten was dat de aard van de problematiek nog een stukje erger was dan we normaal hier in de spreekkamer zien. Dus alles wat je in de media hoorde over onveilige thuissituaties, explosieve ruzies, hevige somberheid, dat zagen we allemaal heel duidelijk terug in de chat. En we kregen ook meer vragen, uit heel Nederland. Eerst ben je natuurlijk beperkt tot je locaties in Maastricht, Amsterdam en Heerlen, en nu zagen we opeens jongeren uit het hele land.”
Konden jullie die toegenomen vraag aan qua capaciteit?
“Dat was wel echt even opschalen. Het voordeel was dat onze vrijwilligers ook thuis zaten en ook zij het heel fijn vonden om iets te kunnen bijdragen. We hebben echter geen nieuwe vrijwilligers hoeven te werven. Dat ging ook eigenlijk niet, want we vinden het wel belangrijk dat iedere @ease vrijwilliger eerst echt door ons getraind wordt en daar willen we mensen toch echt even fysiek voor bij elkaar hebben.
Het interessante is dat voorheen een chatfaciliteit niet in ons pakket zat. We vinden het nog steeds het fijnste om mensen face-to-face te zien. Maar we zien nu wel duidelijk de toegevoegde waarde van zo’n functionaliteit. Het is voor jongeren vaak ook heel fijn om eerst een paar keer te kunnen chatten en pas daarna, als ze een beetje vertrouwder met ons zijn een keertje langs te komen. We zijn overigens gewoon weer open; direct toen het weer mocht zijn alle deuren weer open gegaan.”
Wat heeft de Coronacrisis met u persoonlijk gedaan?
“Wat mij raakt in het werk hier met de vrijwilligers is dat @ease ook echt een sociale functie heeft voor veel van de vrijwilligers die hier werken. Velen doen het vanuit hun studie, maar er zijn zeker ook een aantal mensen met eigen ervaringen. En je merkt toch als de normale structuur van @ease als ontmoetingsplaats wegvalt, dat je dan heel hard je best moet doen om iedereen er bij te houden. Het heeft mij in die periode wel geraakt om te zien hoe eenzaam sommige mensen zijn, zowel jongeren, maar ook een aantal van onze vrijwilligers en dat je dus ziet hoe belangrijk het hebben van werk of vrijwilligerswerk is voor mensen.”
Wat hebben we in de afgelopen ‘Corona-maanden’ geleerd?
“Op dit moment zijn mensen nogal fel op jongeren, omdat zij zich niet aan de regels zouden houden en weer ‘knuffelend in het park zitten’. Ik vind dat heel veel jongeren zich juist ontzettend goed aan de maatregelen hebben gehouden. Je moet echt niet vergeten hoe rot het is als je niet naar school kunt gaan, als je niet dat eindexamenjaar hebt dat je normaal met je vrienden afsluit, als je gaat studeren in een vreemde stad. Ik moest laatst hier in Maastricht bij de INKOM staan, op een soort welkomstmarkt. Normaal komen daar groepjes nieuwe studenten met hun mentor langs de kraampjes en je ziet dan gelijk dat er groepjes worden gevormd, dat er vrienden worden gemaakt. Dit jaar zag ik iedereen alleen langslopen en dat is echt een verdrietig beeld, want als je gaat studeren in een nieuwe stad is het wel fijn als je een beetje opgevangen wordt. Ik denk dat we dat stukje eenzaamheid echt nog wel terug gaan zien bij @ease. Het is sociaal gedrag dat je elkaar opzoekt en dat heb je ook heel hard nodig. Ik denk ook dat veel jongeren het allemaal heel onduidelijk vinden, wat er wel kan en wat er niet kan. Alle opleidingen zijn weer begonnen, dus je moet toch dingen weer samen gaan doen. Ik snap heel goed dat mensen zoekend zijn.”
Voor meer interviews over het waardevolle werk van @ease tijdens de Corona-crisis zie ook de volgende links:
Bedankt voor het lezen en mocht u vragen of opmerkingen hebben, aarzel dan niet om ons te contacteren.
Interesse in @ease?
Kijk op www.ease.nl.
Je kunt @ease steunen door vrijwilliger te worden, een financiële bijdrage te doen of jongeren met psychosociale klachten te wijzen op @ease. Alle gesprekken bij @ease zijn gratis, anoniem en zonder wachtlijst. Je kunt @ease nu al vinden in Maastricht, Heerlen en Amsterdam; in het najaar van 2020 gaan er ook locaties van @ease in Groningen en Rotterdam open.